چطور آموختیم!!!!
کودکیمان به آموختن گذشت
لحظه ای ناب از کودکی که شیرین ترین بود به خاطر نداریم
آموختیم فقط به آینده بنگریم
آموختیم اکنون را فدای آینده ای کنیم که سرابی بیش نیست
آموختیم بیاموزیم آنچه را که نیاز به آموختن نداشت
آموختیم بدی و خوبی را
هیچ کدام حقیقت نداشت
آموختیم دوست و دشمن را
همه دیگری بودند، نه از دوست خبری بود ، نه از دشمن
آموختیم احترام را ، هیچ کس محترم نشمرد آنچه احترام بود
آموختیم محبت را ، جز بار سنگین مسولیت چیزی نبود
آموختیم آنچه نباید می آموختیم ، ندانستیم لذت ها را ، دلخوشی ها را ، ارزش ها را ، لبخند هارا ، نشمردیم نفس هارا ، نیاموختیم اعتماد را
کاش از صفر شروع می شد
کاش مادران حال امروز ما را می دانستند
آنها هم قربانی تربیت سالارگونه ای بودند و تمام لطفشان را نثارمان کردند
کاش پدران علت سرکشی ها را می فهمیدند ، آنها هم افساری از جنس پدری داشتند
کاش پاره شود زنجیره لطف بزرگتری ، که می خواهد با بزرگتری ، بزرگ کند کودک معصومی که بستری امن می خواهد نه پادگان محصور به زور.
